Grypa jest jedną z najczęściej występujących wirusowych chorób zakaźnych i istotną przyczyną zachorowań oraz zgonów w wielu regionach świata, także w Polsce. Według szacunków World Health Organization (WHO) co roku na grypę i zakażenia wirusami grypopodobnymi choruje od 330 mln do 1,575 mld ludzi, 3-5 mln osób cierpi z powodu jej ostrych objawów, umiera od 500 tys. do miliona osób. Grypa od zawsze towarzyszyła człowiekowi. Jej cechami charakterystycznymi są: duża zakaźność, mutacja wirusa, częste poważne komplikacje pogrypowe.
W XX wieku przez świat przeszły 3 pandemie grypy. Najgroźniejsza w swoich skutkach była pandemia zwana „hiszpanką” z lat 1918-1919, wywołana przez wirus podtypu A(H1N1), podczas której zmarło około 100 mln osób.
Obecnie świat stoi przed realna groźbą wybuchu kolejnej pandemii grypy. Świadczą o tym regularnie odnotowywane, począwszy od 1997 r., a skończywszy na 2012 r., zakażenia ludzi wysoce patogennymi wirusami grypy, które dotąd występowały tylko i wyłącznie u ptaków, takimi jak A(H5N1), czy A(H7N7). Szacuje się, że kolejna pandemia grypy może spowodować nawet do 100 mln zgonów, a wirus pandemiczny rozprzestrzeni się na obszar całego świata nawet w ciągu 3 miesięcy.
SYTUACJA EPIDEMIOLOGICZNA W MAŁOPOLSCE
Na przestrzeni ostatnich lat notowano w woj. małopolskim od kilku tysięcy do kilkuset tysięcy zachorowań rocznie. W 2012 roku do Inspekcji Sanitarnej woj. małopolskiego zgłoszono łącznie 206 197 (2011r. 141 513) zachorowań. Zapadalność wyniosła 6 161 na 100 000 mieszkańców i była znacząco większa od notowanej w tym samym okresie w Polsce wynoszącej 3 782.
OBJAWY KLINICZNE
- objawy ogólne- złe samopoczucie (uczucie ogólnego rozbicia), dreszcze, przeczulica skóry, ciepłota ciała powyżej 37,8°C
- objawy ze strony układu oddechowego- surowicza wydzielina z nosa, ból gardła, chrypka, bóle w klatce piersiowej, suchy „szczekający” kaszel prowokujący wymioty
- objawy ze strony innych układów- ból głowy, brak łaknienia, bole mięśniowe, zawroty głowy, biegunka, bóle brzucha, nudności i wymioty, senność lub ospałość (występuje u około 50% dzieci poniżej 4 roku życia, lecz tylko u 10% dzieci w wieku między 5 a 14 rokiem życia).
Objawy żołądkowo-jelitowe, głównie nudności i wymioty występują z mniejszą częstotliwością u dorosłych, natomiast są bardzo częste u dzieci. Kliniczny przebieg choroby wywołanej wirusem grypy zależy od właściwości wirusa, wieku pacjenta, statusu immunologicznego, palenia tytoniu, współistnienia chorób (np. serca i płuc), wydolności nerek, immunosupresji, ciąży, stanu odżywienia itp. Powikłania pogrypowe niejednokrotnie uwidaczniają się dopiero po pewnym czasie od przebytej infekcji. Jak odróżnić grypę od przeziębienia?
OBJAWY | PRZEZIĘBIENIE | GRYPA |
Gorączka | rzadko | wysoka |
Ból głowy | rzadko | często |
Bóle mięśniowo-stawowe | rzadko, łagodne | często, b. dokuczliwe |
Zmęczenie i osłabienie | łagodne | często długotrwałe |
Krańcowe wyczerpanie | nigdy | często |
Katar | często | często o małym nasileniu |
Kaszel | łagodny | łagodny, często towarzyszy ból gardła |
ZALECENIA W SPRAWIE SZCZEPIEŃ P/GRYPIE
WHO wraz z Komitetem Doradczym ds. Szczepień Ochronnych corocznie wydaje zalecenia dotyczące wskazań do użycia szczepionek przeciw grypie.
I. Zalecenia kliniczne – WHO zaleca zaszczepienie się wszystkim osobom od 6 miesiąca życia. Wskazuje ponadto na grupy dużego ryzyka, narażone na wystąpienie powikłań pogrypowych. Są to m.in. dzieci, kobiety w ciąży, osoby z niedoborami odporności, po przeszczepach narządów, przewlekle chorzy, osoby powyżej 50 roku życia, a także osoby otyłe o indeksie BMI > 40.
II. Wskazania epidemiologiczne do zaszczepienia obejmują głównie pracowników sektora zdrowotnego, członków rodzin osób występujących w grupie zwiększonego ryzyka oraz pracowników służb publicznych.
Osoby, które mogą przenosić grypę na inne z grup dużego ryzyka oraz osoby zdrowe mogące stanowić pośrednie źródło zakażenia dla grupy dużego ryzyka. W tym celu zaleca się także szczepienie:
- wszystkich pracowników medycznych – lekarzy, pielęgniarek i pozostałego personelu szpitali i ośrodków lecznictwa otwartego, pogotowia ratunkowego
- pracowników domów spokojnej starości oraz zakładów opieki zdrowotnej, którzy kontaktują się z pensjonariuszami lub chorymi (w tym także dziećmi), zapewniających opiekę domową pacjentom z grup wysokiego ryzyka
- członków rodzin osób należących do grup wysokiego ryzyka (osoby w wieku 65 lat i więcej, po przeszczepach, osoby z AIDS i dzieci poniżej 2. r. ż.)
- domowych opiekunek dzieci będących w wieku 0-59 m. ż.
- pracowników służb publicznych, np. konduktorów, kasjerów, policjantów, wojsko, nauczycieli, przedszkolanki, dziennikarzy, pracowników budowlanych, ekspedientów itp.
PRZECIWWSKAZANIA DO SZCZEPIEŃ PRZECIWKO GRYPIE
- anafilaktyczna nadwrażliwość na białko jaja kurzego lub antybiotyki aminoglikozydowe używane w procesie produkcji lub inne składniki szczepionki
- ostre choroby gorączkowe
- zespół Guillain-Barre stwierdzony w okresie 6 tygodni po poprzednim szczepieniu przeciwko grypie
SKUTECZNOŚĆ SZCZEPIEŃ
Ograniczenie zachorowań na grypę można osiągnąć przez: profilaktykę, czyli przede wszystkim szczepienia. Profilaktyka zdrowotna prowadzona z zastosowaniem szczepień ochronnych jest zatem głównym narzędziem pozwalającym na minimalizację negatywnych skutków wywołanych przez tę chorobę.
Wg WHO szczepionki przeciw grypie oferują ochronę rzędu 70-90% w przypadku optymalnego dopasowania do szczepów wirusów krążących w populacji zdrowych dorosłych. Dzięki szczepieniom u osób starszych można zredukować liczbę hospitalizacji z powodu grypy o 25-39% oraz śmiertelność podczas sezonów epidemicznych grypy o 39-75%. Przegląd badań naukowych wskazuje, że u dzieci w wieku od 6 miesięcy do 16 lat przeciętna skuteczność szczepionek wynosi 65%, a u dzieci poniżej 18 roku życia – 59%. W zapobieganiu grypie niekwestionowaną rolę odgrywają szczepienia. W Polsce w porównaniu z innymi krajami rozpowszechnienie szczepień przeciw grypie jest niewielkie. Sezon szczepień zaczyna się we wrześniu oraz październiku i trwa do okresu wiosennego. Szczepienie sezonowe jest jednorazowe, a działanie leku chroni organizm przez cały rok. Jak wynika z rekomendacji Komisji Europejskiej, zaszczepionych przeciwko grypie powinno być około 75% populacji w wieku 65+. Zalecenia te powinny być wprowadzone w kraju najpóźniej do sezonu grypowego na przełomie lat 2014/2015.
POWIKŁANIA POSZCZEPIENNE
Skład corocznie wybieranych szczepionek dostosowywany jest do podtypu wirusa, który aktualnie panuje w danym kraju w trakcie sezonu grypowego. W związku z procesem szczepień niemożliwe jest całkowite wyeliminowanie ryzyka oraz powikłań, mogących pojawić się po szczepieniu.
Powikłania, które mogą wystąpić po szczepieniu to m.in. pojawienie się złego samopoczucia, wzrost temperatury ciała, poczucie rozbicia, a także zaczerwienienie z możliwym naciekiem zapalnym w miejscu podania szczepionki przeciwgrypowej. Inną kategorią powikłań są reakcje alergiczne związane z uczuleniem osoby zaszczepionej na poszczególne składniki szczepionki. Mogą do nich należeć obrzęki obejmujące twarz, kończyny i okolice stawów, napady astmy oskrzelowej, a także wstrząs anafilaktyczny. Rzadkim (1-2 zachorowania na 100 tys. osób w skali roku), jednakże możliwym powikłaniem, jest choroba neurologiczna, zespół Guillaina-Barrégo, charakteryzujący się niedowładem kończyn dolnych, mięśni twarzy, a także bólami stóp. U większości chorych objawy ustępują całkowicie po kilku tygodniach. Stwierdzono ponadto, że ryzyko wystąpienia tej choroby było prawie 10 razy większe po zachorowaniu na grypę niż po szczepieniu przeciwko grypie sezonowej.
W związku z możliwymi powikłaniami, przed zaszczepieniem konieczna jest kwalifikacja zezwalająca na takie działanie, przeprowadzana przez lekarza pierwszego kontaktu. Należy zwrócić uwagę na miejsce zaszczepienia, by móc szybko zareagować w razie wystąpienia reakcji alergicznej. W ostatnich latach nastąpił znaczny postęp wiedzy w dziedzinie wakcynologii, który przejawia się wprowadzaniem skuteczniejszych i bezpieczniejszych preparatów szczepionkowych. Bilans ryzyka działań niepożądanych i korzyści zdecydowanie przemawia więc za zaleceniem szczepień przeciwko grypie.
Brzesko, 18. 09. 2013 Danuta Pabian Specjalista ds. epidemiologii
Bibliografia:
- Brydak L. Znaczenie zakażeń wirusem grypy w populacji polskiej.Int. Rev. Allergol. Clin. Immunol. Family Med., 2013; Vol. 19, No. 1
- Brydak L., Romanowska M., Radzikowski A. Steciwko A., Polskie Standardy profilaktyki i leczenia grypy. Rekomenduje Krakowy Ośrodek ds. Grypy, PZH Polskie Towarzystwo Medycyny Rodzinnej Wydanie III uaktualnione i rozszerzone. Warszawa 2007
- Van Essen GA, Palache AM, Forleo E, Fedson DS. Influenza vaccination in 2000: recommendations and vaccine use in 50 developed and rapidly developing countries. Vaccine. 2003 May 1;21(16):1780-5
- Jefferson T., Smith S., Demicheli A., Harnden A., Rivetti C. Assessment of the efficacy and effectiveness of influenza vaccines in healthy children: systematic review. The Lancet, 2005; 365: 773-780.
- Zalicki Ł., Koszty grypy w Polsce, Bilans kosztów i korzyści szczepień. Warszawa 16 kwietnia 2013r.
- Narodowy Program Zwalczania Grypy – Raport Styczeń 2013r.